Kuchnia gruzińska zachwyca swoją różnorodnością, aromatem i niecodziennymi połączeniami smaków. Zwiedzając ten kraj warto kosztować jak najwięcej lokalnych specjałów. W gąszczu obco brzmiących, często wydających się identycznymi nazw łatwo jednak stracić orientację. Krótki słowniczek najpopularniejszych dań pozwoli na łatwiejsze poruszanie się po pysznościach serwowanych na gruzińskich stołach.
Zupy:
Charczo – bardzo gęsta, mięsna zupa na bazie wołowiny, bogato doprawiona ziołami, a zwłaszcza charakterystyczną dla gruzińskiej kuchni kolendrą.
Chaszi – to nic innego jak flaczki i golonka, które serwowane są wraz z ziołami i czosnkiem w aromatycznym bulionie. Tradycyjne gruzińskie danie na kaca.
Czichirtma – bazę stanowi drobiowe mięso z dodatkiem jajka. Gęsta konsystencja jest efektem zabielania jej mąką.
Dania mięsne:
Chinkali – flagowa potrawa kuchni gruzińskiej. Rodzaj pierożków z cienkiego ciasta wypełnionych mięsnym farszem oraz dobrze doprawionym rosołem. Mają specyficzny, łatwy do rozpoznania kształt. W niektórych restauracjach można dostać chinkali nadziewane serem, grzybami, warzywami itp.
Czkmeruli – podawany w całości kurczak smażony z ziołami i dużą ilością czosnku.
Kebab – mięsne danie w niczym nie przypominające znany nam kebab turecki. Jest to odmiana szaszłyka z mielonego mięsa i przypraw, pieczona na otwartym ogniu bądź na patelni (w Gruzji odpowiednikiem polskiego kebaba jest szaorma).
Kuczmaczi – drobiowe podroby, które przyrządzane są wraz z warzywami, cebulą, a przede wszystkim z korzennymi przyprawami i dużą ilością orzechów.
Kupati – kiełbaski stanowiące mieszaninę mięs, głównie baraniny i wołowiny. Najlepiej smakują smażone na otwartym ogniu.
Mtswadi – szaszłyki z wieprzowiny podawane z cebulką oraz (czasami) z sokiem z granatów. Bez tego dania nie obejdzie się żadna tradycyjna gruzińska supra.
Odżachuri – serwowane na gorącym półmisku danie stanowiące mieszaninę czerwonego mięsa i warzyw, przede wszystkim ziemniaków i cebuli. Bogato doprawione kolendrą.
Ostri – gulasz wołowy doprawiany na ostro.
Tolma – gołąbki w liściach winogron.
Dania wegetariańskie:
Adżapsandali – gruzińska wersja leczo , składająca się przede wszystkim z bakłażanów, ziemniaków, papryki, pomidorów oraz miejscowych przypraw.
Badridżani – niezwykle popularne w gruzińskiej kuchni bakłażany, najczęściej serwowane w wersji z pastą orzechową (badridżani nikwsit) i udekorowane pestkami granatu, opcjonalnie z ostrą papryką.
Lobiani – „chaczapuri” nadziewane fasolą.
Lobio – gęsta potrawka z czerwonej fasoli, papryki, czosnku ze sporą ilością przypraw takich jak kolendra, cząber i świeżo zmielony pieprz.
Pchali – gruzińska przystawka podawana w formie zbitych kulek ze zmielonych warzyw, takich jak szpinak, buraki, marchew z dodatkiem mieszanki z orzechów, czosnku i przypraw.
Soko – czyli po prostu grzyby. Najsmaczniejsze to pieczarki przyrządzane na ostro z dużą ilością przypraw i świeżego estragonu, zapiekane i podawane w gorącym naczyniu bądź smażone. Popularne są również pieczarki zapiekane razem z żółtym serem.
Chaczapuri:
Chaczapuri imeruli (po imeretyńsku) – jest to placek z ciasta o nadzieniu ze słonego sera, niezwykle popularny w Gruzji.
Chaczapuri adżaruli (po adżarsku) – najbardziej efektowny rodzaj tego dania; z ciasta uformowana jest łódeczka wypełniona solankowym serem, jajkiem sadzonym i przyprawami.
Chaczapuri megruli (po megrelsku) – słony ser stanowi nie tylko nadzienie, ale pokrywa także wierzch potrawy tworząc zapiekaną skorupkę.
Kubdari – wersja chaczapuri wywodząca się ze Swanetii. Zamiast sera nadziewane jest farszem z mielonego mięsa i przypraw. Tradycyjnie za nadzienie służy dziczyzna.
Lobiani – przepyszny placek z gruzińskiego ciasta, wypełniony farszem z fasoli.
Desery:
Czurczchela – łatwe do rozpoznania ze względu na charakterystyczny kształt słodycze. Są to nawleczone na sznur orzechy zalane masą ze słodkiego syropu z winogron.
Gozinaki – bardzo słodka masa składająca się z orzechów gotowanych w miodzie. Szczególnie popularna w okresie świąteczno-noworocznym.
Napoje:
Czacza – samogon wyrabiany z pozostałości po produkcji wina. Jej jakość i moc zależy przede wszystkich od źródła zaopatrzenia, lecz w Gruzji jest podawana na każdym kroku. Dostępna jest w różnych wariantach, między innymi z nutą orzechową, miodową lub ziołową.
Koniak – czyli gruzińskie brandy (i nikt się oczywiście w Gruzji nie przejmuje, że nazwa ta jest prawnie chroniona i zastrzeżona wyłącznie dla Francji).
Lemoniada – Gruzini szczycą się swoją lemoniadą, którą można dostać na każdym kroku, poczynając od sklepu osiedlowego i na ekskluzywnej restauracji kończąc. Dostępna w wielu smakach: winogrona, cytryny, estragonu, gruszki czy też popularnego w Gruzji owocu fejhoa.
Wino – perła w koronie gruzińskiej kuchni. Zyskujące coraz większą popularność na całym świecie wino wyróżnia się delikatnością i ziołowym aromatem. Szczególnie polecić można czerwone wino ze szczepu Saperavi oraz białe ze szczepu Rkatsiteli.
Woda Borjomi – hit w czasach ZSRR, która dzięki swoim właściwościom po dzień dzisiejszy sprzedawana jest w niektórych aptekach jako lekarstwo. Rekomenduje się ją osobom z problemami układu trawiennego, a bogactwo fluoru powoduje, że jest także polecana osobom chorym na osteoporozę. I co najważniejsze – jest wspaniałym i polecanym przez Gruzinów lekarstwem na kaca.